Ware woorden betoveren niet,
betoverende woorden zijn niet waar.
Als ik wijs ben, bekvecht ik niet,
als ik bekvecht ben ik niet wijs.
Als ik weet, praat ik niet veel
als ik veel praat, weet ik het niet.

Ik volg Lao-tse en vergaar niets
Ik geef wat ik heb aan anderen
en krijg dus des te meer.

Het Dao van de Hemel is dienstbaar, niet schadelijk
Het Dao van de Wijze werkt, zonder hard werken.

Toelichting: Het laatste hoofdstuk. Hoewel ik het mooie woorden vond, gaat het daar niet om, integendeel. Tot de laatste zin blijft Lao-tse gericht op de kern van de zaak.

Liny stuurde deze tekst van Auguste Rodin op, ook gericht op ware woorden:
“”In de kunst is alleen datgene mooi wat karakter heeft. Het karakter, dat is de intense waarheid van welk schouwspel dan ook, mooi of lelijk. Het is de innerlijke waarheid die vertaald wordt in een uiterlijke. Voor een groot kunstenaar spreidt alles in de Natuur karakter ten toon. De vasthoudende vrijmoedigheid van zijn blik dringt door tot in de verborgen zin van elk ding. Wat in de natuur als lelijk wordt beschouwd toont vaak meer karakter dan wat mooi wordt genoemd. Want in een ziekelijk verkrampt lichaam, in het gegroefde gelaat van een tronie, in elke deformatie, in elke huid die zijn glans verliest, schijnt makkelijker de innerlijke waarheid door dan in de regelmatige en gezonde lichaamstrekken. (…) Als een kunstenaar, met de bedoeling de Natuur te verfraaien, groen toevoegt aan de lente, rood aan de jeugdige lippen, schept hij lelijkheid omdat hij liegt. Als hij de grimas van de pijn verzacht, de verwerkelijking van de ouderdom, het afstotelijke van het perverse… dan creëert hij lelijkheid omdat hij bang is voor de waarheid.

Hieronder het werk “The large clenched hand” van Auguste Rodin

Terug naar het eerste vers