Het Dao is mijn diepste bron:
een schat aan goede daden,
mijn schutse als ik dwaal

Met mooie woorden kan ik een wit voetje halen
Door mijn beste beentje voor te zetten stijg ik in ieders achting
Maar zal ik ooit niet meer dwalen?

Als de Zoon des Hemels wordt gekroond
en zijn drie adellijke ministers worden beëdigd,
bieden mensen hen jade en een vierspan paarden aan.
Maar kan ik niet beter blijven zitten en het Dao presenteren?

Sinds den beginne richten de Oude Wijzen zich op het Dao.
Zeiden ze niet: door het Dao vind je, als je zoekt
door het Dao wordt je beschut, als je dwaalt
Het Dao is de grootste schat.

Toelichting: Eens per jaar ga ik naar abdij Lilbosch (hieronder hun kapel) met vrienden voor een retraite, en daar in de psalmen wordt het woord ‘schutse’ regelmatig gebruikt. Ik vond het hier mooi passen: een plek waar je beschut bent.

Volgend vers