De oorsprong van alles is de moeder van alles.
Als ik mij haar kind weet, keer ik terug naar de moeder;
Dan zal mijn lichaam ooit sterven maar heb ik niets te vrezen.

Sluit ik mij af en houd ik alle indrukken buiten,
Dan leef ik moeiteloos
Open ik mij en maak ik me druk,
Dan is mijn leven uitzichtloos.

Mijn inzicht ziet het kleinste,
Mijn meegaandheid is mijn kracht
Ik volg het licht en keer terug naar het oorspronkelijke inzicht.
Zo heb ik niets te vrezen, want ik richt mij op het eeuwige.

Afsluiten, het licht volgen: wat mij betreft is dat aan de orde in een aantal werken van Jan Dibbets, die fotografie en schilderkunst combineerde; ramen, zicht, licht en uitzicht.

Volgend vers