Mijn meesterwerk lijkt broddelwerk
Maar het heeft oneindige werking
Waar ik vol van ben, lijkt leeg te zijn
Maar de bron ervan droogt nooit op

Ben ik straight, dan lijk ik grillig
In mijn element zie ik er onhandig uit
Mijn beste verhaal klonk als gestotter

Bewegend doorsta ik de kou
In rust zing ik de hitte uit
Alleen rustig en helder kan ik leiding geven

Toelichting: de werking die je hebt heeft niets te maken met hoe het klinkt of eruit ziet.
Als iemand je zegt dat hij veel aan een opmerking of advies van je heeft gehad, dan is dat meestal niet de volzin die jij jezelf herinnert, maar iets onbeduidends wat je al lang vergeten bent.

Broddelwerk, onhandig, gestotter: zou ik ooit een kunst-uiting vinden waar dat in tot uitdrukking kwam? Tot ik deze TedTalk tegenkwam, waarin Lidia Yuknavitch vertelt over “The beauty of being a misfit“.
Met deze treffende zin: “Even at the moment of your failure, you are beautiful, You don’t know it yet, but you have the ability to reinvent yourself endlessly. That’s your beauty.”

Volgend vers